மடிதற்றுத் தான்முந் துறும்" என்ற குறட்பாவில் (1023) இச் சொல் பயின்றுவந்துள்ளது.
தமிழர் கண்ட உடைவகையே தாறு என்பதையும் இக் காலப் பார்ப்பனர்கள் கட்டும் பஞ்சக்கச்சமும் ஒருவகைத் தாறே என்பதையும் மொழிஞாயிறு ஞா.தேவநேயப்பாவாணர் அவர்கள் விரிவாக விளக்கியுள்ளார். இந்தத் தாறு என்ற சொல்லை, மராத்தி மொழி
"தாதி" என வழங்குகிறது. இதனை மேலும் திரித்து வட இந்திய மொழிகள் "தோ(த்)தி" என வழங்குகின்றன.
தற்று உடுக்கப்படும் பெண்களின் ஆடை "தற்றாடை" (தட்டாடை) என வழங்கும். பார்ப்பனப் பெண்கள் இக் காலத்தில் கட்டும் "மடிதாறு" (மடிசார்)கூட ஒருவகைத் தற்றாடையே! இலங்கையில் சிங்களப் பெண்கள் கட்டும் இருபது முழம் சேலை "தற்றுடுப்பு" (தட்டுடுப்பு) என்றே அழைக்கப்படுகிறது. கால்களைச் சுற்றிச் சுரிந்து கட்டப்பட்ட வடநாட்டுப் பெண்களின் தற்றாடை இக்
காலத்தில் பையாடையாக மாறிவிட்ட பின்னரும் "சுரிதாறு" (சுரிதார்) என்றே அழைக்கப்படுகிறது!
அரையில் அணியும் உள்ளாடைகள் அக்காலத்தில் "தற்றி" எனப்பட்டன. கன்னடம், துளு, போன்ற திரவிட மொழிகள் இச் சொல்லைத் "தட்டி" என வழங்குகின்றன. தமிழர்களாகிய நாமோ "தட்டி"யையும் "ஜட்டி"யாக மாற்றி வழங்கிவருகின்றோம்.
இனிமேலாகிலும் "தற்றி" (தட்டி) எனச் செவ்வையாய் வழங்குவோமா?
No comments:
Post a Comment